Zostaliśmy zabici, ponieważ jesteśmy Ukraińcami- wystawa o Wielkim Głodzie na Ukrainie

Dziennie umierało 25 tys. osób. Ciała można było znaleźć na drogach, polach i dworcach. O ludobójstwie na ludności ukraińskiej dokonanym przez władze Związku Sowieckiego świat miał się nie dowiedzieć.  

Jak nazywają Ukraińcy Hołodomor, był zaplanowaną zbrodnią dokonaną przez władze sowieckie w latach 1932–1933. Wywołana sztucznie klęska głodu, miała być karą za bunt chłopów ukraińskich przeciwko kolektywizacji. Akcję zaplanował Józef Stalin.

Kara śmierci za zebranie zamarzniętych ziemniaków

Pacyfikacji miał ulec rdzeń narodu ukraińskiego, czyli chłopstwo, które stanowiło 79% całej ludności Ukrainy. Związek Sowiecki chciał zbudować swój przemysł poprzez eksport nadwyżek zboża. Wydał dekret o tzw. prawie pięciu kłosów. Każdemu kto zerwał kłos, zebrał warzywa pozostawione po żniwach lub nawet zamarznięte już ziemniaki groziła kara śmierci. 

W najgorszym okresie umierało co minutę 17 osób, co godzinę tysiąc. Według badaczy Wielki Głód zabił 7 mln Ukraińców. Mieszkańcom nie tylko zostało odebrane zboże, ale i wszelkie zapasy żywności. Głodujących obowiązywał również zakaz przemieszczania się oraz wyjazdu poza teren Ukrainy w celu poszukiwania żywności. Zostali odcięci od świata, zakazano korespondencji, a osiedla oznaczono czarnymi tablicami, które były informacją o blokadzie dostępu żywności.

Widok śmierci stał się czymś naturalnym. Na ulicach, polach, dworcach leżały ciała. Chorobie głodowej oprócz wyczerpania, odwodnienia i zaniku mięśni towarzyszyły zmiany psychiczne. Z powodu tortury głodu rozpowszechniło się jedzenie zwłok i kanibalizm. 

Niemowlęta dostawały jedną łyżeczkę mleka na dobę

Problemem była również bezdomność. Odnotowano, że 333 tys. dzieci trafiło na ulice. W celu ukrycia skali głodu i dzieci nim dotkniętym powołano Ogólnoukraińską Komisję ds. Walki z Bezdomnością. Komisja urządzała łapanki. Część dzieci trafiała ponownie na wieś, inne do domów dziecka, w których czekała na nich nieuchronna śmierć. Niemowlęta dostawały jedną łyżeczkę mleka na dobę.

Świat miał się nie dowiedzieć o tej historii. Reżim komunistyczny w ten sposób fałszował akty zgonu by o klęsce głodu nie wspominać. Jako pierwszy w 1987 r. pod presją dyplomatów oraz dziennikarzy zagranicznych, sekretarz Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Ukrainy Wołodymyr Szczerbycki oficjalnie uznał fakt głodu z 1933 r. Dopiero w 2006 r. Rada Najwyższa Ukrainy przyjęła ustawę uznającą Hołodomor za ludobójstwo narodu ukraińskiego.  

Wystawa do Białegostoku przyjechała z Kijowa z Narodowego Muzeum Wielkiego Głodu-Ludobójstwa w ramach współpracy z Muzeum Pamięci Sybiru. Prezentowana jest w Centrum Wystawienniczo-Konferencyjnym Archidiecezji Białostockiej.

„Ludobójstwo zaczyna się od zabójstwa jednej osoby, nie za to, co ona zrobiła, ale za to, kim jest”- Kofi Annan

 

Red. Laura Maksimowicz

Fot. Podlaskie24/Narodowe Muzeum Wielkiego Głodu-Ludobójstwa

Materiały organizatora

0 0 votes
Article Rating
  • Lider nowy

Powiązane artykuły:

Subscribe
Powiadom o
guest

0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments

Partnerzy