Kryzys klimatyczny na naszych oczach staje się faktem. Przeciwko destrukcyjnym działaniom rządzących nie protestują już jedynie aktywiści i ekolodzy, ale na ulice wychodzą mieszkańcy miast. O negatywnych zmianach klimatu oraz o tym, co możemy zrobić pozytywnego z tym, jako jednostki opowiada influcencerka i promotorka ekologicznego stylu życia, Ewelina Ulanicka.
Co według Ciebie oznacza bycie eko ?
– To bycie zgodnym ze środowiskiem. Eko, czyli niewpływanie swoim działaniem na naturę, a jeśli wpływać to w pozytywny sposób. My jesteśmy z nią jednością, a często o tym zapominamy.
W jaki sposób zaczęła się Twoja przygoda z promocją stylu życia w zgodzie ze środowiskiem ?
–Wychowałam się na Podlasiu, wśród lasów, w małej bardzo miejscowości. Od zawsze kochałam zwierzęta oraz spędzać czas w lesie. W pewnym momencie zaczęłam zauważać co się z nimi dzieje, ile jest w nich śmieci. Po maturze zdecydowałam się studiować budownictwo i nie do końca je czułam. Dowiedziałam się, ile odpadów produkuje „budowlanka”, więc poszłam na specjalizację budownictwo zrównoważone, żeby mieć wpływ na działania na większą skalę. Czym innym jest niewyrzucanie butelek plastikowych w lesie, a czym innym jest budowanie obiektów, które mniej wpływają na środowisko. Tak zaczęła się moja przygoda. Rozmawiałam na te tematy coraz częściej z siostrą, rodziną i zaczęli mnie uświadamiać, że ludzie o tym nie wiedzą. Założyłam konto na Instagramie i dzieliłam się swoją wiedzą z innymi. Ludzie nie mają skąd czerpać tej wiedzy. U nas nie ma polityki prośrodowiskowej. Teraz dopiero się otwieramy na te tematy. Postawiłam sobie za cel, jak największą ilość osób przekonać ,że warto dbać o środowisko. Dbanie o środowisko, jest dbaniem o nas.
Dlaczego w dyskursie publicznym coraz częściej mówi się o dramatycznych zmianach klimatu, które nadchodzą ? Czego możemy się spodziewać ?
– Nie będzie niczego. Środowisko się tak ociepla, że wysuszają się rzeki, giną gatunki zwierząt, a 90 % ryb jest przełowionych. Pomyślmy co będzie za 5-10 lat. Ilość ludzi wzrasta, ale ziemia i ilość jedzenia się nie zwiększa. Topnieją lodowce, ale poziom wód pitnych nie wzrasta. Co nas czeka? Nie będziemy mieli pitnej wody, temperatura wzrośnie . Widzimy teraz, co się dzieję. Smog, huragany…
Jak być, więc eko i nie zwariować ?
– Chodzi o to, aby żyć tym, a nie podporządkowywać temu całe swoje życie. Trzeba odnaleźć harmonie. Nie jest wielkim wyczynem nie śmiecić. Być eko to po prostu myśleć i nie marnować. Używać tego co się ma. Świadomie wybierać produkty i zastanawiać się nad tym co się je. Zwrócić uwagę na to co się robi i tyle. Nie musimy być bogami środowiska i od razu przechodzić na weganizm. Jak będę tak myślał, to tego nie zrobię. Jesteśmy tylko ludźmi.
Jakie proste zmiany możemy wprowadzić do naszej codzienności ?
– Przede wszystkim rozmawiajmy z ludźmi i uświadamiajmy ich. Pijmy wodę z kranu. Każde miasto w UE musi mieć pitną wodę z kranu. Używajmy szklanych, a nie plastikowych butelek, materiałowych toreb na zakupy. Unikajmy plastiku.
W przyszłość patrzysz z optymizmem, czy przerażeniem ?
– Szczerze, to z przerażeniem. Staram się zarażać optymizmem, po to by ludzie chcieli wprowadzać zmiany. Moim zdaniem powinniśmy się bać. Jeśli my nie wyhamujemy produkcji gazów cieplarnianych, w ciągu tych 10 czy 20 lat, to nie będziemy mieć środowiska do życia.
Najważniejsze i najcięższe w skutkach decyzję podejmują politycy oraz producenci. Czy my, jako jednostki możemy realnie coś zmienić ?
– Z tymi całymi zmianami klimatycznymi to nie było tak, że cały świat wpadł na ten pomysł. Zdecydowała o nich mała grupa osób i to one posłały informacje dalej. Wszystko się zaczęło od jednostki. Ja w listopadzie zaczęłam o tym wszystkim mówić i nie miałam pojęcia, że to się tak rozrośnie. Dostaję kilkadziesiąt wiadomości dziennie, że ludzie poszli ze swoja reklamówką do sklepu. Tak, producenci i politycy za nas decydują, ale jak nie będzie popytu to nie będzie podaży.
Red. Laura Maksimowicz
Fot. Laura Maksimowicz
