25 stycznia harcerze Hufca ZHP Białystok będą świętować 115. rocznicę urodzin swojego patrona – harcmistrza Stanisława Moniuszki. Z tej okazji zapraszają mieszkańców Białegostoku na poczęstunek. W godzinach 12-13, na Rynku Kościuszki przed Ratuszem, będzie można skosztować tortu urodzinowego oraz zapoznać się z sylwetką druha Stanisława. Inicjatywa zostanie zorganizowana przy wsparciu Prezydenta Miasta Białegostoku.

Druh Stanisław Moniuszko

Druh Stanisław Moniuszko urodził się 25 stycznia 1905 r. w Białymstoku. Uciekając przed zbliżającą się ofensywą wojsk niemieckich latem 1915 r., rodzina Moniuszków opuściła Białystok. Po śmierci ojca w 1921 r. Stanisław powrócił do Białegostoku. Zamieszkał w domu rodzinnym na rogu ulic Ogrodowej i Fabrycznej. Zła sytuacja materialna zmusiła go do podjęcia pracy biurowej w sądzie okręgowym.

Gdy skończył szkołę średnią zainteresował się ruchem harcerskim. W 1926 r. wstąpił do 3 Białostockiej Drużyny Harcerzy im. Stefana Czarnieckiego, która działała przy Szkole Rzemieślniczej. W tym samym roku złożył Przyrzeczenie Harcerskie na ręce ówczesnego komendanta hufca. Od tej pory Stanisław bardzo zaangażował się w pracę harcerską. Jeszcze w tym samym roku ukończył kurs zastępowych. W 1928 r. ukończył kurs dla drużynowych przez instruktorów Białostockiej Chorągwi Harcerzy. Dwa lata później był już w komendzie tego kursu. Wkrótce został również drużynowym „Błękitnej Trójki”. Jego zaangażowanie nie ograniczyło się tylko do działalności drużyny. Swoją pracą wspierał działalność komendy hufca, a następnie chorągwi. Już po wybuchu II wojny światowej, 5 września 1939 r., otrzymał stopień harcmistrza. W trakcie wojny jego służba instruktorska została przerwana, pomimo uczestnictwa w Pogotowiu Harcerskim, które pełniło służbę pomocniczą dla wojska. Po wyzwoleniu Białegostoku spod okupacji niemieckiej druh Stanisław ponownie podjął służbę instruktorską.

Jest jednym z pierwszych, którzy rozpoczęli odradzanie harcerstwa na białostocczyźnie.

W styczniu 1945 r. hm. Stanisław Moniuszko został mianowany komendantem Białostockiej Chorągwi Związku Harcerstwa Polskiego. Od razu rozpoczął pracę nad nowopowstającymi hufcami i drużynami. Szczególnie ważne były spotkania instruktorskie oraz letnie obozy organizowane dla drużyn całej chorągwi. W lutym 1948 r. Naczelnictwo Związku w uznaniu wieloletnich zasług przyznało Stanisławowi Moniuszce Srebrny Krzyż „Za Zasługę ZHP”. Funkcję Komendanta Chorągwi pełnił do 25 września 1948r. Druh Stanisław nie mógł pogodzić się z faktem całkowitego odgórnego podporządkowania harcerstwa Związkowi Młodzieży Polskiej w 1950 r. Wrócił do czynnej służby instruktorskiej dopiero, gdy po wydarzeniach październikowych 1956 r. pojawiła się szansa na odrodzenie Związku Harcerstwa Polskiego. Swoje doświadczenie w zakresie organizacji obozów, wykorzystywał podczas pracy w Samodzielnym Referacie Obozów i Akcji Masowych przy Białostockiej Chorągwi. Harcmistrz Moniuszko wizytował harcerskie obozy. Wspierał harcerzy dobrą radą. Od 1960 r. rozpoczął instruktorską służbę w Komisji Rewizyjnej Chorągwi Białostockiej. Pracę w niej pełnił nieprzerwanie przez 14 lat. W lipcu 1973r. wszedł w skład Chorągwianej Komisji Historycznej, a w 1985 r. do Instruktorskiego Kręgu Seniora. Jego służba była dostrzegana nie tylko przez władze harcerskie, ale i państwowe. Dowodem tego było przyznanie mu Medalu Komisji Edukacji Narodowej oraz Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski.

Harcmistrz Stanisław Moniuszko odszedł na wieczną wartę 4 czerwca 1993 r.

Swoje barwne życie, doświadczone wieloma przeciwnościami losu, poświęcił całkowicie białostockim harcerzom. Dzięki jego pracy wyrosły kolejne pokolenia harcerskich wychowawców. Druh Stanisław wciąż jest legendą i wzorem dla białostockich harcerzy. W maju 1998r. hm. Stanisław Moniuszko został wybrany patronem białostockiego Hufca Związku Harcerstwa Polskiego.

Hufiec ZHP Białystok im. hm. Stanisława Moniuszki od ponad stu lat wychowuje młodzież opierając się na trzech zasadach: służba Bogu, służba Polsce, służba sobie i innym. Hufiec ZHP Białystok jest największym hufcem w Polsce. Liczy obecnie prawie 2900 zuchów, harcerek i harcerzy skupionych w około 180 gromadach zuchowych i drużynach harcerskich, starszoharcerskich i wędrowniczych. Pracą jednostek kieruje grupa wolontariuszy. To blisko 300 instruktorek i instruktorów.