Kościół katolicki 26 grudnia wspominana św. Szczepana – pierwszego męczennika

Kościół katolicki drugiego dnia oktawy świąt Bożego Narodzenia wspominana św. Szczepana – pierwszego męczennika

Według raportu międzynarodowej organizacji Open Doors z 2024 r. prześladowanych z powodu wiary w Chrystusa jest ponad 365 mln chrześcijan w 78 krajach.

Drugiego dnia świąt Bożego Narodzenia nie ma obowiązku uczestniczenia w mszy św., ale zgodnie z tradycją w kościołach liturgie celebrowane są podobnie jak w każdą niedzielę.

Kościół katolicki wspomina świętego Szczepana – jednego z siedmiu diakonów, których apostołowie wybrali do posługi ubogim. Za odważne głoszenie wiary w Chrystusa został on oskarżony przed żydowskim Sanhedrynem, że występuje przeciw prawu i świątyni, a następnie ukamienowany za miastem. Według Dziejów Apostolskich przy jego śmierci obecny był Szaweł, późniejszy Apostoł Narodów (św. Paweł). Według biblistów był to samosąd. Doszło do niego, bo w 36 r. Piłat został odwołany ze swojego stanowiska, a nowy namiestnik jeszcze nie przybył. Imię Szczepana włączono do kanonu rzymskiego.

Z dniem św. Szczepana łączy się w Polsce wiele zwyczajów. W drugi dzień świat Bożego Narodzenia obchodzono z życzeniami świątecznymi sąsiadów, dalszą rodzinę i znajomych. W czasie mszy św. rzucano w kościele zboże na pamiątkę kamienowania świętego. Wieczór 26 grudnia nazywano szczodrym, gdyż służba dworska składała panom życzenia i otrzymywała poczęstunek, a nawet prezenty. Po przyjęciu smarowano miodem pułap i rzucano ziarno. Jeśli zboże przylgnęło, było to dobrą wróżbą pomyślnych zbiorów.

W ikonografii św. Szczepan występuje jako młody diakon w białej tunice lub w bogato tkanej dalmatyce. Jego atrybutami są: księga Ewangelii, kamienie na księdze lub w jego rękach i gałązka palmowa. Jest on patronem diecezji wiedeńskiej; kamieniarzy, kucharzy i tkaczy.

Prześladowania na tle religijnym odnoszą się nie tylko do aktów przemocy fizycznej wobec osób wierzących. Zaliczają się do nich również sytuacje, w których utrudnia się wiernym kultywowanie praktyk religijnych poprzez np. uniemożliwienie budowania kościołów czy rejestrację organizacji.

W niektórych krajach dochodzi do zakłócania nabożeństw, napaści na duchownych, profanacji obiektów kultu i symboli wiary. Są też przypadki, gdy chrześcijanie – wyłącznie z powodu swej wiary – tracą pracę.

Według raportu międzynarodowej organizacji Open Doors z 2024 r. z poważnymi prześladowaniami i z dyskryminacją za wyznawanie Jezusa Chrystusa zmaga się ponad 365 mln chrześcijan w 78 krajach.

Open Doors jest międzywyznaniową organizacją chrześcijańską, która od 1955 r. monitoruje prześladowanie chrześcijan w 60 krajach na świecie i podejmuje działania mające wesprzeć wierzących w Chrystusa. W tym celu podejmuje m.in. szkolenia liderów chrześcijańskich, dostarczając Biblię i literaturę chrześcijańską, udzielając wsparcia psychologicznego ofiarom prześladowań i informując opinię publiczną o przypadkach łamania wolności religijnej. (PAP)