W niedzielę 30.05. 2021  w Nowych Piekutach została odsłonięta i poświęcona tablica upamiętniająca patrol Eugeniusza Tymińskiego „Rysia” z oddziału Kazimierza Kamieńskiego „Huzara”.

Uroczystość rozpoczęła się Mszą Świętą w Kościele Parafialnym pw. św. Kazimierza w Nowych Piekutach, której przewodniczył ksiądz kanonik Tadeusz Sołtysik, proboszcz parafii oraz ksiądz kanonik Stanisław Szymborski.

Po Mszy Świętej głos zabrał Pan Marek Kaczyński Wójt Gminy Nowe Piekuty oraz Pan Marek Kawczyński z Instytutu Pamięci Narodowej.

Następnie zgromadzeni goście: przedstawiciele władz wojewódzkich, powiatowych, samorządowych, przedstawiciele kombatantów, wojska oraz licznie przybyłe poczty sztandarowe udali się pod tablicę upamiętniającą pomordowanych, gdzie została uroczyście podniesiona flaga podczas której został odśpiewany Hymn Narodowy. Następnie Pan Eugeniusz Łuniewski siostrzeniec starszego Sierżanta VI Brygady Wileńskiej Eugeniusza Tymińskiego ps. „Ryś” wraz z przedstawicielami władz wojewódzkich, powiatowych oraz samorządowych dokonali uroczystego odsłonięcia tablicy pamiątkowej, po uroczystym odsłonięciu ksiądz kanonik Stanisław Szymborski poświęcił tablicę.

Na zakończenie uroczystości zgromadzone delegacje złożyły kwiaty oraz zapaliły znicze, po czym zgromadzeni goście zabrali głos.

Eugeniusz Tymiński był żołnierzem AK

W czasie II wojny światowej Eugeniusz Tymiński był żołnierzem AK^[1]. Po wojnie ujawnił się przed organami bezpieczeństwa w ramach amniesti 1947 roku, jednak służby te nie dotrzymały wobec niego gwarancji amnestyjnych. Został poddany represjom i aresztowany, jednak udało mu się zbiec z rąk UB^[2]. W kwietniu 1947 roku dołączył do Kazimierza Kamieńskiego „Huzara”, który odtwarzał po „amnestii” swój oddział. Tymiński był jednym z pierwszych towarzyszy Kamieńskiego w jego oddziale.

W maju 1947 roku oddział „Huzara” spotkał się we wsi Lubowicz Wielki z por. Władysławem Łukasiukiem „Młotem”, który przybył tam na czele jednego ze szwadronów odtworzonej rok wcześniej 6 Wileńskiej Brygady. Wkrótce oddział „Huzara” wszedł w skład 6 Wileńskiej Brygady. Według niektórych źródeł^[3] oddział „Huzara” został przemianowany na 1 szwadron. Od lata 1948 roku por. Kazimierz Kamieński „Huzar” pełnił oficjalną funkcję zastępcy dowódcy 6 Brygady Wileńskiej.

„Młot” zginął 27 czerwca 1949 roku, a jego następcą, ostatnim dowódcą 6 Wileńskiej Brygady został bezpośredni przełożony Tymińskiego, Kazimierz Kamieński „Huzar”.

W drugiej połowie lipca 1950 roku „Huzar” zarządził na terenie powiatu wysokomazowieckiego koncentrację sił po wielkiej akcji likwidacji podziemia antykomunistycznego na terenie Podlasia. Siły „Huzara” zostały podzielone na cztery pododdziały (patrole) liczące razem 20 żołnierzy. Eugeniusz Tymiński, wraz z Adamem Ratyńcem „Lampartem” i Kazimierzem Parzonko „Zygmuntem” weszli do pododdziału, którym osobiście dowodził „Huzar”.

W 1951 roku Eugeniusz Tymiński został dowódcą patrolu, w którego skład weszli m.in.: Tadeusz Porowski „Boberek”, „Marynarz”, Stanisław Gontarczuk „Rekin” i Antoni Żochowski „Mars”, „Naspiuk”.

Wśród akcji patrolu można wymienić akcję z 27 stycznia 1951 roku w Hodyszewie: żołnierze patrolu podający się za funkcjonariuszy MO przesłuchali, a następnie zastrzelili członka PZPR i ORMO Eugeniusza Pruszyńskiego^[4].

30 maja 1951 roku we wsi Nowe Żochy, grupa operacyjna KBW, wiedząc z donosu o miejscu stacjonowania patrolu, zlikwidowała patrol st. sierżanta „Rysia”. Podczas nieudanej próby przebicia, osłanianej przez „Rysia” ogniem erkaemu, polegli Antoni Żochowski „Naspiuk” i Tadeusz Porowski „Boberek”. Zginął również Eugeniusz Tymiński „Ryś”. Stanisław Gontarczuk „Rekin” oderwał się od przeciwnika, ale obława ponownie odnalazła go w lesie pod majątkiem Wyliny-Ruś, gdzie poległ podczas kolejnego starcia^[5].