Przed Sądem Apelacyjnym w Białymstoku zakończył się w czwartek proces odwoławczy 59-latka, nieprawomocnie skazanego na dożywocie za zabójstwo żony i teściowej. Do zbrodni doszło w maju 2022 roku w Wyszkowie (Mazowieckie). Wyrok pierwszej instancji zaskarżył obrońca
Obrona uważa dożywocie za karę rażąco surową i chce jej złagodzenia. Prokuratura i bliscy zmarłych, którzy występują w sprawie jako oskarżyciele posiłkowi, chcą utrzymania wyroku. Orzeczenie sądu apelacyjnego na być ogłoszone za dwa tygodnie.
Sądy zajmują się zbrodnią, do której doszło nad ranem 10 maja 2022 roku w Wyszkowie (Mazowieckie). Spalił się tam dom jednorodzinny. Po ugaszeniu ognia strażacy znaleźli w środku zwłoki dwóch kobiet. Okazało się, że nie zginęły w pożarze, a zostały zamordowane. Zebrane dowody wskazywały, że ze zbrodnią może mieć związek mąż i zięć ofiar, kobiet w wieku 58 i 83 lat.
Podczas zatrzymania, które miało miejsce następnego dnia w lesie w okolicach wsi Leszczydół Nowiny, ukrywający się tam wyszkowianin próbował zaatakować policjantów nożem, ci użyli broni. Mężczyzna został zraniony w nogę i obezwładniony. Trafił od szpitala, a po postawieniu mu zarzutów zabójstwa dwóch osób, czynnej napaści na funkcjonariuszy oraz wywieranie wpływu na czynności funkcjonariuszy groźbą bezprawną – do aresztu.
Według ustaleń śledztwa, wcześniej dochodziło też do znęcania się – psychicznego i fizycznego – oskarżonego nad żoną i teściową.
Proces w pierwszej instancji odbywał się przed Sądem Okręgowym w Ostrołęce. Uznał on 59-latka za winnego zabójstwa obu kobiet, ale też m.in. podpalenia domu należącego do żony, zniszczenia jej samochodu oraz czynnej napaści na funkcjonariuszy policji. W czerwcu ub. roku nieprawomocnie skazał oskarżonego na dożywocie, z możliwością skorzystania z warunkowego przedterminowego zwolnienia po co najmniej 25 lat latach więzienia.
Na rzecz pokrzywdzonych – bliskich ofiar – sąd zasądził również zadośćuczynienie i świadczenie finansowe w formie naprawienia szkody.
Apelację złożyła obrona. W jej ocenie dożywocie, do tego z zaostrzeniem (możliwość ubiegania się o przedterminowe warunkowe zwolnienie po co najmniej 25 latach) to kara rażąco surowa. Mec. Angelika Żuk-Proskień mówiła w swoim wystąpieniu końcowym, że sąd okręgowy zbyt małą wagę przyłożył do okoliczności łagodzących. Mówiła przede wszystkim o wcześniejszej niekaralności oskarżonego i zwracała uwagę, że przyznał się.
Prokuratura chce utrzymania wyroku. Piotr Bilewicz z Prokuratury Regionalnej w Białymstoku przyznał, że dożywocie to kara wyjątkowa, o charakterze eliminacyjnym, której jedynym celem jest ochrona innych osób przed sprawcami najbardziej drastycznych przestępstw. Zwracał uwagę na okoliczności zbrodni i cechy oskarżonego.
„Działał bez skrupułów, bezwzględnie, brutalnie, z premedytacją, był przygotowany” – mówił prok. Bilewicz.
Mówił też, że do zbrodni doszło bez żadnego racjonalnego uzasadnienia, a powodem było jedynie to, że – z powodu trwającego postępowania o znęcanie się nad żoną, w trakcie którego miał zakaz zbliżania się do niej – mężczyzna musiał opuścić dom.
Prokurator przywoływał też opinię psychologiczno-psychiatryczną, gdzie była mowa o dyssocjalnej osobowości oskarżonego.
„W przypadku tego oskarżonego resocjalizacja niewątpliwie nie jest możliwa, istnieje zagrożenie, że może on popełnić inne przestępstwo o znacznym stopniu społecznej szkodliwości i społeczeństwo musi być przed nim ochraniane” – dodał prok. Bilewicz.
Oskarżony, który został na rozprawę dowieziony z aresztu, mówił o nieporozumieniach dotyczących spraw majątkowych w rodzinie; zaprzeczał, by znęcał się na bliskimi czy zniszczył samochód żony.
„To oni mnie cały czas szantażowali w stosunku do przepisania ziemi i domu (…). To oni to wszystko sfingowali, żeby mnie z domu usunąć, żeby przejąć i mieć wszystko dla siebie” – mówił w ostatnim słowie.
O okolicznościach zbrodni nie wspominał. Powiedział, że winny się nie czuje i prosi o jak najłagodniejszy wymiar kary.(PAP)
Red. M. L.
Fot. stock.adobe.com
PAP Regiony
