W życie weszło już Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 20 grudnia 2019 r. w sprawie niektórych wymagań weterynaryjnych, jakie powinny być spełnione przy produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego w rzeźniach o małej zdolności produkcyjnej, położonych na terenie gospodarstw. To tak zwane rzeźnie rolnicze. Nowe przepisy z założenia stanowią formę wsparcia dla rolników. Prowadzenie małej rzeźni ma im pozwolić na rozwój działalności. Będą mogli wprowadzić pozyskane mięso na rynek na małą skalę, np. w ramach rolniczego handlu detalicznego, czy też działalności marginalnej, lokalnej i ograniczonej.

Jeśli rolnik zdecyduje się na prowadzenie swojej rzeźni, będzie mógł tam ubijać zwierzęta utrzymywane we własnym gospodarstwie oraz zwierzęta innych właścicieli. Warunkiem jest położenie gospodarstwa, z którego pochodzi dana krowa czy świnia, na terenie tego samego powiatu co miejsce rzeźni lub sąsiedniego powiatu.

Przepisy określają limity zwierząt, jakie w ciągu jednego dnia lub w ciągu roku może być poddanych ubojowi w jednej rzeźni rolniczej. I tak na przykład w przypadku świń ważących powyżej 15 kg – 10 sztuk dziennie, 1 krowę powyżej 3 miesięcy i 18 250 sztuk drobiu lub zajęczaków w ciągu roku, za zgodą powiatowego lekarza weterynarii na podwyższony limit.

Dzienny limit uboju w małej ubojni – rzeźni rolniczej:

• drobiu albo zajęczaków – 50 sztuk,
• ptaków bezgrzebieniowych – 1 sztukę,
• świń o wadze:

– równej lub powyżej 15 kilogramów – 6 sztuk,
– poniżej 15 kilogramów – 10 sztuk,

• owiec albo kóz o wadze:

– równej lub powyżej 15 kilogramów – 6 sztuk,
– poniżej 15 kilogramów – 10 sztuk,

• bydła albo koni:

– w wieku równym lub powyżej 3 miesięcy – 1 sztukę,
– w wieku poniżej 3 miesięcy – 2 sztuki,

• kopytnych zwierząt dzikich utrzymywanych w warunkach fermowych – 3 sztuki.